[Progresywna polityka zagraniczna] Lekcje z Aleppo
Fundacja Global.Lab oraz Fundacja im. Friedricha Eberta
zapraszają serdecznie na seminarium
„Progresywna polityka zagraniczna – Lekcje z Aleppo”
Szóste spotkanie w ramach cyklu „Progresywna polityka zagraniczna” odbędzie się 7 lutego 2016 roku o godzinie 18:00 w Warszawie w klubokawiarni Państwomiasto przy ulicy Andersa 29.
Wstęp do dyskusji wygłoszą:
dr Grażyna Baranowska, Poznańskie Centrum Praw Człowieka PAN, ekspertka Global.Lab
dr Bartłomiej Nowak, sekretarz ds. międzynarodowych partii Nowoczesna, Akademia Biznesu i Finansów Vistula
Kinga Stanczuk, pełnomocniczka ds. międzynarodowych Partii Razem
Michał Syska, dyrektor Ośrodka Myśli Społecznej im. F. Lassalle’a
Upadek Aleppo i związane z nim masakry uznano za „hańbę Zachodu”, który nie jest w stanie powstrzymać tragedii Syryjczyków. Czy przypadek Syrii to kolejny przykład na to, że „społeczność międzynarodowa”, do której można odwołać się w przypadku aktów łamania praw człowieka, w rzeczywistości nie istnieje? Czy odwoływanie się do zasady „odpowiedzialności za ochronę” było raczej wyjątkiem niż regułą, a do tego nie przyniosło spodziewanych efektów? Czy żyjemy w świecie post-R2P? Jakie są szanse na przetrwanie w wielobiegunowym świecie porządku opartego na prawach człowieka? Wreszcie, jakie wnioski możemy wyciągnąć dla Polski, która najprawdopodobniej za niecałe dwa lata zostanie niestałym członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ?
Rozpoczęcie Światowej Konferencja Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 roku uznaje się za symboliczny początek dekady praw człowieka. Lata dziewięćdziesiąte to również czas pogłębionej dyskusji na temat interwencji humanitarnej, która rozgorzała szczególnie w świetle ludobójstwa w Rwandzie, któremu świat zachodni przez długi czas przyglądał się w milczeniu. Interwencja NATO w Kosowie, określana często mianem pierwszej wojny o prawa człowieka, uświadomiła, że konieczne jest doprecyzowanie zasad prowadzenia tego typu operacji. Kulminacją prowadzonych debat było przyjęcie w 2005 roku doktryny Odpowiedzialności za Ochronę (R2P). W świetle tej zasady na społeczności międzynarodowej spoczywa obowiązek ochrony ludności wobec groźby aktów ludobójstwa, zbrodni wojennych, czystek etnicznych i zbrodni przeciw ludzkości. Co istotne, uznano ją za nadrzędną wobec suwerenności państwa, które nie może lub nie chce chronić swoich obywateli. Doktryna ta stała się w 2011 roku podstawą do interwencji w Libii. Krwawa wojna w Syrii na nowo rozbudziła dyskusję o odpowiedzialności społeczności międzynarodowej.
Uprzejmie prosimy o potwierdzenie udziału na adres e-mail: biuro@globallab.org.pl
Global.Lab 